- słomiany
- 1. Iść, stać itp. (jak) na słomianych nogach «ledwie iść, nie móc utrzymać się na nogach z powodu złego samopoczucia»: Tak się zagapiłam, że dostałam kijem po głowie, aż gwiazdy rozbłysły mi przed oczami i zeszłam ze sceny na słomianych nogach. H. Grynberg, Życie.2. Słomiany ogień, zapał «entuzjazm, zapał nagle powstający i szybko przemijający; także: krótkotrwałe uczucie»: W realizacji planów może przeszkodzić im jednak „słomiany zapał” i nieco kapryśna, zmienna natura. Nie z tej 4/1993.3. Słomiany wdowiec, słomiana wdowa «mąż lub żona, których współmałżonek wyjechał na pewien czas»: Po południu w sobotę mój wuj, Karol, wdowiec słomiany, wybierał się pieszo do letniska, oddalonego o godzinę drogi od miasta, do żony i dzieci, które tam na wywczasach bawiły. B. Schulz, Sklepy. Plotkowano trochę, że sąsiad „pocieszał” słomianą wdowę. T. Bojarska, Świtanie.
Słownik frazeologiczny . 2013.